فناوری سیستم تهویه پرشیا یکی از مهمترین موارد در هر وسیله نقلیه ای است. کولر گازی نه تنها در تابستان ضروری است، بلکه در طول سال برای جستجوی دمای مناسب در محفظه مسافر بسیار مفید است.
با رسیدن دمای بالا، کولر خودرو عملا ضروری می شود. امکان کاهش بیش از 20 درجه دمای اتاق سرنشینان برای سفر با آسایش کامل، بدون شک یکی از ویژگی هایی است که رانندگان در سراسر جهان بیشتر از همه به آن احترام می گذارند.
با این حال، داشتن سیستم تهویه مطبوع نه تنها به ویژه در ماه های تابستان جالب است، بلکه استفاده از آن تا زمستان نیز گسترش می یابد تا بهترین شرایط آسایش را همیشه حفظ کند.
برخی از داده های تاریخی اگرچه ممکن است به نظر برسد که این سیستم ها نسبتاً مدرن هستند، اما حقیقت این است که اولین حضور آنها در خودرو تقریباً به یک قرن قبل باز می گردد. در بدو تولد خودرو به این ترتیب، آنها ضروری نبودند، زیرا آنها مدل های باز بودند، که شامل یک کاپوت به عنوان سقف برای محافظت از سرنشینان آن در برابر آب و هوای نامناسب بود.
در دهه 1920، یکی از شرکت کنندگان در رالی مونت کارلو تصمیم گرفت در طول مسابقات ورزشی از سرد بودن خود دست بردارد، بنابراین سوراخی در داشبورد ماشین خود باز کرد تا از گرمای تابش شده از موتور استفاده کند.
اگرچه به روشی بسیار ابتدایی، اولین سیستم تهویه مطبوع متولد شد. اما این وضعیت زمانی که گرما بدتر شد، بهبود نیافت. اگرچه راه‌حل‌هایی مانند باز کردن شیشه‌های جلو از سال 1908 استفاده می‌شد، اما ناکارآمدی آنها باعث شد خودروسازان به دنبال جایگزین‌های مفیدتر دیگری باشند.
ما باید تا دهه 1930 منتظر بمانیم تا شروع کنیم به یافتن اولین جایگزین های نزدیک به آنچه امروز می دانیم. بنابراین، بیش از نیمی از اساسی ترین سیستم های امروزی. سرمایش در این سیستم بر اساس گردش هوا بوده و نه استفاده از تهویه خارجی و همیشه با کاهش حداکثری 5.6 درجه برای جلوگیری از شوک حرارتی برای مسافر در هنگام خروج از محفظه سرنشین.
