پسته خشک امروز میوه‌ای پوست‌دار کوچکی است که روی درخت پسته، درختی بومی آسیای مرکزی و صغیر می‌روید. اگرچه اغلب در خانواده آجیل طبقه بندی می شود، اما از نظر گیاه شناسی بخشی از آن نیست.
پسته از یک دانه بیضی شکل تشکیل شده است که با پوسته ای سخت محافظت می شود. وقتی میوه رسیده پوسته خود به خود باز می شود. پسته رنگ سبز زیبایی دارد و به بسیاری از دستور العمل های شیرین و خوش طعم کمک می کند، علاوه بر این که به عنوان یک میان وعده یا به عنوان پیش غذا خوشمزه است.
فصل : پسته در فصل پاییز در مناطق تولید کننده برداشت می شود، اما در تمام طول سال در سوپرمارکت ها و فروشگاه های مواد غذایی تخصصی یافت می شود.
اگر پسته‌های خود را با پوست می‌خرید، بررسی کنید که به خوبی شکافته شده و پوست آن با انگشتانتان راحت باشد. اگر اینطور نیست، به این معنی است که میوه ها به اندازه کافی رسیده نیستند.
اگر پسته‌هایی را انتخاب می‌کنید که پوست آنها قبلاً پوست کنده شده‌اند، باید به رنگ سبز روشن خوب باشند. پسته را می توان تا 3 ماه در ظرف دربسته و دور از نور و رطوبت نگهداری کرد. در صورت داشتن مقدار زیاد، امکان نگهداری در فریزر نیز وجود دارد، به شرطی که هنوز پوسته آنها باقی بماند.
یک وعده پسته (¼ فنجان) حاوی 175 کالری است که تقریباً 7 گرم پروتئین را شامل می شود. پسته منبع عالی مس و ویتامین B6 است. همچنین منبع قابل توجهی از فیبر غذایی، آهن، فسفر، منگنز، ویتامین K و B1 است.
پسته را می توان خام یا کبابی، نمکی، کامل، خرد شده یا آسیاب شده مصرف کرد. طبیعی: به عنوان یک وعده غذایی، به عنوان میان وعده یا هنگام ناهار.
در مخلوط میوه های خشک. در بارهای گرانولا خانگی. در چاشنی های گوشت و سبزیجات. در سس ها در کیک، کلوچه، نان شیرین یا شور و غیره. در ترین ها و پاته ها. در بستنی و دسرهای دیگر. به عنوان همراه با پنیر.
