عصاره کامل گردو تازه با پوست سبز بسیار مفید بود زیرا اثرات سمی سلولی را ایجاد نمی کند. ما همچنین گزارش داده‌ایم که PUFAهای موجود در گردو با تعدیل واکنش میکروگلیال، التهاب عصبی را کاهش می‌دهند.
سیستم عصبی مرکزی از نظر متابولیسمی نیازمند است و تقریباً یک چهارم کل اکسیژن دریافتی را مصرف می کند و بیش از 20 درصد از نرخ متابولیک در حالت استراحت را تشکیل می دهد. سرعت متابولیک بالای مغز منجر به تولید مقادیر نامتناسب گونه‌های اکسیژن و نیتروژن فعال می‌شود.
اثرات مخرب این رادیکال‌های آزاد معمولاً توسط آنزیم‌های اکسیدوردوکتاز درون‌زا و پروتئین‌های ذاتی که به عنوان خاموش‌کننده‌های مولکولی در سطح سلولی عمل می‌کنند، مقابله می‌کند. با این حال، پیری، و همچنین سایر عوامل، هموستاز بین تولید و خاموش کردن این گونه‌های عنصری بسیار واکنش‌پذیر را تغییر می‌دهد و منجر به افزایش اکسیداسیون در سطح سلولی می‌شود.
افزایش استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی، موجی از سیگنال های پیش التهابی را آغاز می کند که منجر به دیستروفی و مرگ سلول های مغز می شود.
تغییر هموستاز اکسیداسیون، التهاب و تجمع پروتئین به مرگ نورون‌ها نسبت داده شده است که مستقیماً با اختلال در حوزه‌های شناختی مختلف مانند یادگیری، تصمیم‌گیری، قضاوت، حل مسئله و حافظه مرتبط است.
هماهنگی و اجرای فرآیندهای شناختی به تشخیص و انتشار مناسب سیگنال‌ها از محیط و سلول‌های اطراف در مغز بستگی دارد. میزان پاسخ دهی هر سلول به ترکیب غشای سلولی بستگی دارد که تمام سیگنال ها باید از آن عبور کنند. FAها در غشاهای عصبی فراوان هستند، جایی که در حفظ یکپارچگی ساختاری، تعدیل فعالیت آنزیم، و تولید پیام‌رسان‌های ثانویه و سایر مولکول‌های سیگنال‌دهنده نقش دارند.
ترکیب PUFA غشاهای عصبی در طول پیری کاهش می‌یابد و به کاهش عملکرد عصبی مشاهده شده در پیری کمک می‌کند. این تغییر در مغز سالخورده، به ویژه قشر، هیپوکامپ، جسم مخطط، و مخچه شایع است، جایی که کاهش غلظت PUFA به تغییرات در مورفولوژی عصبی و کاهش سیالیت غشاء و انعطاف پذیری سیناپسی کمک می کند.
تعدادی از عملکردهای عصبی تحت تأثیر نقص در ترکیب FA غشایی قرار می گیرند که همگی توانایی سلول ها را برای انتشار و انتقال سیگنال ها در مغز کاهش می دهند. بنابراین، افزایش دسترسی به PUFA ها ممکن است با کاهش PUFA در غشاهای عصبی مقابله کند.
