اگرچه عدس سرشار عدس ریز ایرانی از مواد معدنی است، اما دسترسی زیستی آن به دلیل وجود عوامل ضد تغذیه ای متعدد مانند فیتات ها، ترکیبات فنلی و اسید اگزالیک محدود است.
این می تواند منجر به بسیاری از مشکلات سلامتی شود که از جمله آنها کم خونی است.
با توجه به، همبستگی منفی بین عوامل کیلیت معدنی و فراهمی زیستی مواد مغذی و قابلیت هضم یافت شد.
با توجه به، همه انواع عدس ریز قهوه ای عمده پلی فنل های غذایی به شدت قادر به مهار جذب آهن غیرهمیم در رژیم غذایی هستند.
اگزالات های موجود در غذا به شدت با مواد معدنی رژیم غذایی مانند کلسیم کلات می شوند تا کمپلکس ها را تشکیل دهند و به صورت نمک های نامحلول در گلومرول های کلیوی انباشته شده و منجر به ایجاد مشکلات کلیوی مانند تشکیل سنگ کلیه شوند.
در واقع، در حالی که این ضد مغذی ها بر جذب مواد مغذی تأثیر منفی می گذارند، نقش مفیدی در پیشگیری از بیماری عروق کرونر قلب و سرطان نیز دارند.
اسید فیتیک (میو-اینوزیتول-1، 2، 3، 4، 5، 6، هگزابی فسفات ها، IP6) یک جزء موجود در همه جا است که 1٪ تا 5٪ وزنی اکثر پالس ها را تشکیل می دهد، و منبع اصلی آن است؛ فسفر در دانه های آنها.
در بزرگسالان، اسید فیتیک عدس ایرانی جذب آهن، روی، کلسیم و منگنز را مهار می کند، اما نه مس.
این یک مهارکننده قوی جذب آهن در نوزادان و بزرگسالان است، اما تاثیر آن بر جذب روی در نوزادان در کودکانی که از عفونت بهبود می‌یابند بسیار کم و شاید مهم‌تر به نظر می‌رسد.
اسید فیتیک کمی بر جذب کلسیم و منیزیم تأثیر می گذارد.
در واقع، کمبود آهن عدس قرمز ترکیه و روی در نوزادان و کودکان خردسال، به ویژه در کشورهای در حال توسعه رایج است.
بنابراین، فراهمی زیستی آنها از غذای کمکی یک نگرانی عمده است.
غلظت اسید فیتیک در دانه عدس به تنوع ژنوتیپی، شرایط آب و هوایی، ماهیت خاک و سایر عوامل غیر قابل توضیح بستگی دارد.
- منابع:
- تبلیغات:
