بیشتر ابریشم تولید شده در ایران از منطقه خزر تهیه می شود سپس ابریشم را به کاشان و مراکز دیگر می برند و صمغ زدایی می کنند و گاهی به نام کاشان به بازار عرضه می کنند.
بیشتر رنگ های طبیعی که توسط بافندگان فرش اردکان شش متری استفاده می شود از بقایای میوه هایی است که روزانه دور ریخته می شوند، مانند پوسته انار و گردو، در حالی که برخی از رنگ های دیگر مانند گرانول باید با دقت آماده شوند.
گلیم هم نوعی فرش محسوب می شود که چند نمونه را بیان می کنیم.
پالاس گلیمی است که از هر قسمت آن برای بافتن چند درج استفاده می شود. مو ندارد پالاس همچنین اصطلاحی است که به جامه های پشمی معمولی که دراویش می پوشند اطلاق می شود.
جاجیم یا چادرشب نوعی فرش راه راه است که با نخ‌های رنگی بافته می‌شود و از پالاس ظریف‌تر است.
زیلو نوعی گلیم است که با نخ پنبه بافته شده و دارای طرح های ساده و هماهنگ با زندگی روستایی است. دارای تار و پود پنبه ای است.
قیغ از این مدل گلیم برای دیوار مغازه های قدیمی استفاده می شود. هر دو طرف مشابه هستند و می توان به طور مساوی از آنها استفاده کرد.
راح راه نقوش گلیم هایی است که بیشتر در منطقه سیرجان بافته می شود و به آن گلیم طرح ختی نیز می گویند. در اردبیل و مغان همین طرح ها بافته می شود، اما کیفیت پایینی دارد.
سفره سفره ها حصیرهای مستطیلی مسطحی هستند که هنگام غذا روی زمین پهن می شوند و به عنوان سفره استفاده می شوند.
نمکدان نوعی کیسه برای نگهداری نمک است. از پشم به شکل یک بطری کوچک ساخته شده است و دارای طرح هایی به رنگ های سفید، سبز و نارنجی است. با منگوله هایی به رنگ های مختلف و لبه های نخی رنگارنگ و تزیینات استخوانی و صدفی (نمکدان بلوچی) تزئین شده است.
